Eerst knipten we de gevoelsmannetjes uit
Voor het verdrietig zijn, gingen we knikkerverven : rollen met een knikker door de verf
We kleurden onze handen op een kunstzinnige manier. Elk stukje in een andere kleur. In een later thema wordt dit afgewerkt tot een apart kunstwerkje
Het gevoel "blij zijn " toonden we aan met kleurrijke stempels
Maar voor het gevoel "boos zijn " gebruikten we onze vuisten. Dit viel nog het meest in de smaak bij jullie rakkers : stempelen met donkere kleuren met de vuisten
Samen spelen op de mat
We spelen een gezelschapsspel rond gevoelens. Hierbij vertellen e wanneer we blij zijn, of verdrietig, of boos, .... en we durven elkaar een compliment ( een pluim ) te geven.
Het gevoel " bang zijn " gaven we weer door te marmeren : mix van verf en water zorgde voor een prachtig effect
Uiteraard moest er na al dat werken ook opgeruimd en gepoetst worden.
In de klas staan ze te springen om tafels te mogen poetsen. Is dit thuis ook het geval?
We speelden zelfs samen met kleuters van juf Cristel, toen we groepjes maakten naar aanleiding van de speelstraat
Aan de schrijftafel kleefden we prenten in chronologische volgorde. Wat doen we wanneer er een vriendje zich bezeerd? Wat doen we als we een jas op de grond zien liggen?
Dit was een supermooi moment voor de juf. Ik stond aan de wastafel de verfpotjes aan het wegzetten, toen plots de groep spontaan begon te zingen : " Er zit een schat verborgen in jezelf ". Ze gaven elkaar handjes, dansten in een kring. Dit moest ik snel vastleggen op de foto. En vooral hopen dat ze zo'n vriendjes blijven van elkaar <3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten